Il forno di Jenny - το εστιατόριο που σπάει όλους τους κανόνες!

Το Il Forno di Jenny βρίσκεται στην περιοχή της Λαϊκής Γειτονιάς, στην οδό Φιλοκύπρου 12. Δυστυχώς η περιοχή αυτή, παρόλο που βρίσκεται πολύ κοντά στη Λήδρας και Ονασαγόρου, εξακολουθεί να παραμένει παραμελημένη. Απ'έξω το εστιατόριο δεν φαίνεται κάτι το ιδιαίτερο, με πλαστικές καρέκλες και τραπέζια στον πεζόδρομο, με μια δόση μεσανατολίτικου κιτς. Ο λόγος που είχα την περιέργεια να το δοκιμάσω είναι ότι πιάνει πάντα πολύ με κόσμο.

Αν και το όνομα του παραπέμπει σε ιταλική κουζίνα, πλασάρεται και ως λιβανέζικο. Από την εμπειρία μου μέχρι τώρα (ok - κι από τα πολλά επεισόδια Botrini και Gordon Ramsey!) θεωρώ σαν γενικό κανόνα ότι για να είναι επιτυχημένο ένα εστιατόριο, πρέπει να έχει ξεκάθαρη ταυτότητα και επικεντρωμένο μενού. Όμως στην πράξη, έχω ξαναδεί να συνδυάζονται δυο είδη κουζίνας και σε άλλες περιπτώσεις, με επιτυχία. Το Il Forno di Jenny όμως δεν σταματά στις δυο κουζίνες! Όχι! Σαν ανοίξετε το μενού - που θα μπορούσε να ήταν και η πλαστικοποιημένη έκδοση ενός τόμου της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα - θα βρείτε και πιάτα κυπριακής κουζίνας όπως σιεφταλιά και χαλλούμι, άλλα είδη σχάρας αλλά και - brace yourselves - πάπια! Ο κανόνας λοιπόν της επικεντρωμένης κουζίνας, όχι μόνο έσπασε, αλλά έγινε χίλια κομμάτια και δε συμμαζεύεται! 

Στο εσωτερικό τα τραπέζια και οι καρέκλες είναι ξύλινα και τα κόκκινα καρώ τραπεζομάντηλα θυμίζουν κάτι από Ιταλία. Αυτό, μαζί με τη μυρωδιά του καμένου ξύλου από το μεγάλο ξυλόφουρνο που βρίσκεται κοντά στην είσοδο, δημιουργούν μια κάπως ζεστή αν και παράξενη ατμόσφαιρα. Παράξενη, γιατί αν κοιτάξεις προς τα πάνω, θα δεις ότι κρέμεται πάνω απ'το κεφάλι σου μια φτηνή ιμιτασιόν πλαστικής κλιματαριάς. Ναι καλά διαβάσατε. Πλαστική. Κλιματαριά. Και λίγα μέτρα δίπλα από το φούρνο, δεσπόζει ένα μεγάλο βαρυφορτωμένο μπαρ, από αυτά που θα έβλεπες σε μια ιρλανδέζικη μπυραρία. Υποψιάζομαι λοιπόν, ότι και στο θέμα της διακόσμησης το εστιατόριο έχει σπάσει 1-2 κανόνες.

Αρνίσια παϊδάκια

Αφού χαθήκαμε στο μακροσκελές μενού, καταλήξαμε στα αρνίσια παϊδάκια και στο κεμπάμπ με αρνίσιο και βοδινό κιμά (kofta kebab). Δοκιμάσαμε επίσης τη χαλλουμόπιττα, η οποία φτιάχνεται και ψήνεται επί τόπου στον ξυλόφουρνο. Αυτό ήταν και για μένα το πιο ωραίο απ' όλα. Οι μερίδες ήταν καλές σε ποιότητα, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο, και ικανοποιητικές σε ποσότητα. Σερβίρονται με πατάτες τηγανητές, σαλάτα και λιβανέζικη πίτα. Εδώ το εστιατόριο κερδίζει επιπλέον πόντους γιατί οι πατάτες δεν είναι κατεψυγμένες και η πίτα φρεσκοψημένη. Επίσης, αν και δεν τις δοκίμασα, πρέπει να σας πω ότι οι πίτσες φιάχνονται με φρέσκα υλικά μπροστά στα μάτια σου και όλα φαίνονται πεντακάθαρα. Η εξυπηρέτηση ήταν αρκετά γρήγορη και ευγενική. Και τέλος, η καλύτερη έκπληξη επιφυλάσσεται στο λογαριασμό, αφού οι τμές είναι πολύ χαμηλές (χαλλουμόπιτα €1, αρνίσια παϊδάκια €9 και κεμπάμπ €6).

Kofta Kebab

Το Il forno di Jenny παρόλο που δεν κερδίζει τις πρώτες εντυπώσεις, έχει κάποια καλά στοιχεία και σίγουρα θα ξαναπεράσω για να δοκιμάσω τις φρεσκοψημένες πίτσες του. Και μπορεί να σπάει όλους τους συμβατικούς κανόνες, αλλά στο τέλος επιβιώνει!

Φαγητό: 7/10
Ατμόσφαιρα: 6/10
Εξυπηρέτηση: 7/10
Αξία (σχέση ποιότητας/τιμής): 8/10